در پگاه نخستین روز از ماه مهر سال۱۲۸۱ش برابر با بیستم جمادی الثانیه۱۳۲۰ق، نوزادی از سلاله پاک زهرای اطهر (س) همزمان با روز تولد آن یگانه مهربانوی عالم، در شهر خمین، دیده به جهان گشود.

او را روح الله، نامیدند.

روح الله خمینی که جلوه ای  از بارش نور کوثری و رشحه ای با برکت از اقیانوس بیکران وجود مادرش فاطمه (س) بود، در واپسین سال های قرن چهارده هجری با عنایت اجداد طاهرینش  علیهم السلام، موفق به رهبری انقلابی عظیم با الهام جستن از شعائر فاطمی (س) گردید که در آن، آرزوی انبیاء و اولیاء مظلوم و فریادهای در گلومانده ربانیین تاریخ، نتیجه داد.

در واقع، قیام خمینی، نهضتی بر گرفته از آموزه های عاشورایی بود که راه عزت و سرفرازی را پیش روی ملت اسلام قرار داده و منتهی به فجر پیروزی شد.

در این مسیر، شیاطین زمان و عواملشان، از تخریب، تجزیه، ترور، تطمیع عوامل داخلی و تحریف، کوتاهی نکرده و نمی کنند.

اما این خط سرخ انسانیت، فضیلت، فتوت و شهادت و سرافرازی ملت با رهبری جانشین شایسته امام خمینی ، یعنی رهبری معظم، تداوم داشته و گام دوم را از چله دوم انقلاب با روی کار آمدن جریان انقلابی و با پرداختن به رفع مشکلات تحمیل شده از طرف جریان غربگرا و اصلاحات، هر چند سخت و صعب، (علیرغم کاستی ها و...) با روحیه جهادی، طی می نماید.

ولینصرن من ینصره ان الله لقوی عزیز

پایان/